Be More Ultra Tour 2010!

Zondag 28 maart jongstleden was het dan zover. Die dag zou ik het laatste stuk van de Be More Ultra Tour gaan meelopen. Voor wie niet weet wat de Be More Ultra Tour is, kijk dan even hier, hier, hier, hier & hier!

Ik zou vanaf CP2 tot de finish met de meute meelopen. Er zou een snelheid van max. 10km/u worden gelopen dus dat leek me wel goed te doen. CP2 lag naast de snelweg Utrecht-Amsterdam ter hoogte van de afslag Vinkeveen. Alleen was er de vraag, hoe daar te komen als ik wel met de auto van de finish bij het Nike HQ in Hilversum naar huis wou rijden. Had weinig zin om met de auto naar Vinkeveen te gaan rijden en dan later weer met een bus naar Vinkeveen te moeten rijden. Daarom besloot ik maar 's ochtends met de auto naar het Nike HQ te rijden, daar te parkeren en dan maar rustig lopend naar Vinkeveen te gaan. Zogezegd, zogedaan!

Via een andere route als ik op de terugweg zou gaan lopen ben ik via de Soestdijkerstraatweg, de Utrechtseweg, omhoog de Diependaalselaan op naar de rotonde bij de Vreelandseweg toegelopen. Daar ben ik de N201 net zo lang blijven volgen tot ik bij CP2 aankwam. Daar deed ik zo'n 2 uur en 10 minuten over. Ik had er toen zo goed als 20km opzitten. Al die 20 km heb ik de wind vol tegen gehad. In de bebouwing van Hilversum viel ie nog niet zo op maar later op de Vreelandseweg op de N201 had ik er echt wel flink last van. Ik heb wel heel bewust rustig aangelopen, ervoor zorgend dat mijn snelheid niet boven de 10km/u uit kwam. Elke 10 minuten nam ik een paar slokken energiedrank uit de camelbag. Eigenlijk heb ik dat eerste stuk het lekkerst gelopen van de hele dag, maar daarover later meer.

Bij CP2 stonden er een aantal lopers al klaar om net als ik het laatste stuk van CP2 tot de finish mee te lopen. Ik kwam ook Hellas Triathlon clubgenote Marjolein Bil tegen. Die nam voor de 3-de dag mee aan een afstand. Ze had al dag 2 volledig meegelopen (50km), daarna had ze nog bij de avondetappe een gedeelte gedaan (30km) en nu ging ze dus ook nog het laatste gedeelte (20km) meelopen... Eigenlijk wel van de zotte maar wel petje af voor haar! De meute was er nog niet en ik besloot ze tegemoet te gaan lopen om warm te blijven. Dus daar ging ik weer. Weer vol tegen de wind in. Na een tijdje zag ik ze in de verte aankomen. 4 personen in gele shirtjes en roze rokjes. Lekker herkenbaar. Eenmaal bij elkaar gekomen draaide ik weer om en had nu ineens de wind vol in de rug! Het viel me direct op dat het tempo veel hoger lag dan verwacht. Kijk, de groep heeft al 230km in de benen, dit is de 5-de dag achtereen dat ze aan het lopen zijn dus had ik verwacht dat ze veel langzamer zouden lopen. Maar als waren ze paarden, ze roken de stal zeker want ze gingen veel harder dan ik kon! Al in de laatste kilometer tot CP2 moest ik lossen en liep ik op eigen tempo verder.

Bij CP2 werd er even gerust en werd er een klein beetje kennisgemaakt. En kort daarna ging de hele meute weer verder. Ongeveer 25 man/vrouw liepen samen begeleid door een groep fietsers en toeterende auto's richting Hilversum. Het eerste stuk kon ik ze nog volgen maar al rap verloor ik de aansluiting met de groep. Ik had me ingesteld op max. 10km/u en dat liep ik 2 en een half uur braaf en zij liepen gewoon 11 a 12 km/u. Dat was te hard voor me. Daarbij ik had al 20km in de benen en ik ging vandaag al weer meer lopen dan ooit te voren!

Voor mij was het dus zaak heel te blijven en zo min mogelijk te moeten wandelen. Al snel heb ik even overlegd met een van de begeleiders en afgesproken alleen verder te gaan. Gelukkig kende ik het gebied redelijk dus wist ik wel hoe ongeveer te lopen. Bij Vreeland ging de route nu naar rechts waar ik eerst van links kwam. Toen de Alembertskade op, een mooi smal paadje waar geen auto's mochten & konden komen. Heerlijk rustig lopen was het daar al moest ik op een gegeven moment gaan wandelen. De koek was toch op. Een beetje te hard gelopen wellicht, teveel tegenwind, toch die 400km tandemmen van de week ervoor in de benen, ik weet het niet, feit was dat het vanaf dat moment steeds minder lekker ging. Dan draafde ik weer een stukje door in pakweg 9km/u, dan werden er weer hele stukken gewandeld. Oud Loosdrecht doorlopend dacht ik een paar keer serieus aan opgeven maar aangezien de bussen hier niet op zondag reden en een taxi mij te gortig was, toch maar doorgezet. Bij Nieuw Loosdrecht maakte ik een fout, ik liep de verkeerde kant op. Alleen ik kwam daar natuurlijk pas veel te laat achter. Bij de rotonde aan het einde van de Molenmeent had ik rechtdoor de Van Gendthlaan ingemoeten maar ben daar rechtsaf de Rading opgegaan. Via een flinke omweg op de hei bereikte ik dan toch de Utrechtseweg weer. Daar kon ik de doorsteek naar de andere kant van de spoorlijn niet vinden dus ben ik weer naar het station gelopen en vandaar naar de atletiekbaan van het Nike HQ gelopen. Toen ik daar aankwam waren alle feestelijkheden op de baan natuurlijk allang afgelopen. Zowat iedereen was al gedoucht en wel en fris voor de uitreiking van de bijeengerende geld. Dat heb ik wederom gemist, ik wou maar 1 ding en dat was een warme douche nemen en lekker bijkomen. Ik had mezelf een nieuw afstandsrecord gelopen, net geen marathon maar met 41,5km wel bijna. Okee, er zaten flinke stukken in waarin ik moest wandelen maar toch. En bedenk, ik ben niet van de asfaltloopjes en dit was voor 95% asfalt vandaag! Ondanks dat ik niet of nauwelijks iets heb meegekregen van alle andere lopers, het saamhorigheidsgevoel, alle feestelijkheden missend vond ik het toch wel een leuk dagje. Ik heb leren afzien! Een andere keer zal ik beter voorbereid aan de start komen!

Lopend naar je werk & terug! Deel 2

Op vrijdag ging ik nogmaals lopend naar mijn werk en terug. Dit keer vertrok ik 's ochtends voor een rondje rechtsom en heb dit keer wel het kronkelpad genomen. De afstand bedroeg dit keer 8,6 km. Die overigens veel meer leken daar ik bepaald niet de goede benen had die ochtend. Ik kwam ondanks dat ik op mijn nieuwe schoenen liep niet echt in een lekker loopritme. Dus was ik blij dat ik op de zaak kwam zonder al te veel tijdsverlies.

's Avonds ben ik heel rustig dribbelend de kortste (6,8 km) weg nemend naar het hotel terug gelopen. Gek genoeg liep ik toen - weliswaar heel rustig - wel erg soepel. Na een lekkere warme douche was ik dan ook weer helemaal fris om in Groningen ergens een hapje te gaan eten.

Lopend naar je werk & terug!

Zoals in een eerder blog al vermeld werd zat ik week 11 in Groningen. Ik zat die week in het Familiehotel te Paterswolde. Een 4 sterren hotel maar met niet bepaald een 4 sterren bed of 4 sterren dekbed. Deze waren namelijk gewoon ruk! Al na 2 nachten had ik last van mijn rug! Voor de rest was het een prima hotel. Het lag op zo'n kleine 10km afstand van het Cycle Trend HQ. Ik had op maandag, mijn eerste werkdag daar al de benodigde gewone kleren en gewone schoenen op de zaak gelegd net als douchespullen. Dus kon ik fris en schoon daar aan het werk na lekker te hebben gelopen.

Zo gezegd, zo gedaan. Op dinsdag ben ik op mijn oude schoenen naar de zaak via kleine leuke paadjes gelopen. Ben linksom naar Groningen gegaan. Had een beetje op de kaart gekeken hoe ik moest lopen en nam de gok om ergens proberen af te steken om zo een doorsteek te zoeken om een stuk onverhard mee te pakken. Helaas voor me, bleek dat stuk daar niet te bestaan en heb ik het hele stuk weer moeten teruglopen omdat het dood liep! Ook liep ik ergens gewoon op het voetpad toen ineens het voetpad gestremd werd door een flinke berg met zand en ik lekker door de modder lopend zelf de route mocht gaan uitstippelen... Langs een slootje lopend, verbaasde werklui voorbij rennend liep ik vervolgens door. De oevers van de het Paterswoldemeer volgend liep ik richting Groningen. Het was net iets meer dan 10km lopen waar ik net iets meer dan een uur over deed. Niet hard maar heb een paar keer staan kijken naar de natuur en de weg zoekend...

's Avonds ben ik weer naar het hotel terug gegaan. Dit keer ben ik rechtsom het meer gelopen. Al vrij snel ben ik echter verkeerd gelopen zodat ik de parallelweg naast de snelweg heb belopen. Dat is dus tussen de snelweg en het kanaal dat daar ligt. Ik had eigenlijk aan de rechterkant van het kanaal moeten lopen, dan had ik een mooi slingerend pad gehad en had het niet zo saai recht toe recht aan geweest. Daarbij kan je ook makkelijker een sanitaire stop maken als je moet en om dat nu en plein public pal naast de snelweg te gaan zitten doen... Zelfs ik heb mijn grenzen! Deze route rechtsom was wel veel korter en met 7,6 km was ik al weer thuis.

Nieuwe schoenen!

In week 11 zat ik de hele week in Groningen. Ik liep een weekje mee op het Cycle Trend HQ. Cycle Trend Groningen zit samen met Runnersworld onder 1 dak. Dat brengt voordelen met zich mee zoals dat ik meteen nieuwe schoenen kon kopen. Die had ik namelijk toch al nodig. De Asics Gel Nimbus II schoenen die ik had waren inmiddels aardig aan het opgaan. De demping was er met mijn grote (2 meter plus) en zware (95kg) lijf ondertussen wel uitgegaan. Daarbij, ik loop niet graag op de weg maar met de Be More Ultra Tour in het vooruitschiet diende ik toch wel met fatsoenlijke schoenen aan de start te verschijnen.

Ik heb een paar verschillende schoenen geprobeerd, o.a. het nieuwe model Gel Nimbus II (errug mooi design & dito kleurstelling) maar bij die schoen vond ik net als bij de huidige schoen dat mijn voorvoet vrij veel ruimte had in de schoen. Met de hieronder afgebeelde Saucony Triumph 7 had ik dat niet en daarmee liep ik erg soepel weg. Met deze schoenen heb ik inmiddels zo'n kleine 100km gelopen naar volle tevredenheid!

Om te huilen!

Vrijdag 12 maart jl. ben ik een stukje wezen hardlopen in de weilanden in de omgeving van Langbroek. Ik hoefde niet te werken, noch bij Kok, noch bij Cycle Trend, er moest ook nog een beetje getraind worden! Het was vrij koud, guur weer. Ik besloot een stuk te gaan lopen van de Halve Marathon van Langbroek.

Dus van huis naar de parkeerplaats aan de Langbroekerdijk. Vandaar het weiland in en bij het bruggetje was een touwtje gespannen dat blijkbaar wilde duidelijk maken dat je niet verder mocht... Echter, geen gebodsbordje gezien dus stapte ik vrolijk over het touw heen en draafde verder. Bij de nieuwe brandweerkazerne aangekomen naar links en door het weiland heen, her en der over hekken klauterend & over slootjes springend bereikte ik de vaste wandelroute van Sandenburg. Daar aangekomen wachtte mij een nare verrassing. Bosarbeiders hadden het hele pad voorzien van een dikke laag zand zo'n 2 tot 3 meter breed. Een paar maanden geleden was dit nog een lieflijk smal paadje waar het goed uitkijken was waar je je voeten neerzette. Een geweldig uitdagende trail met kleine smalle paadjes, smalle houten vlonders al dan niet voorzien van anti slip kippengaas. Nu was het volledig kapot gemaakt door die dikke laag zand. Dat liep ook nog eens superzwaar. Ik liep daar volkomen verdwaasd rond, zo zonde was het om te zien.

Gelukkig bereikte ik een eindje verder een nog niet gesloopt pad en kon ik daar toch nog een beetje mijn hart ophalen. Ik had alleen vooraf beter mijn waterdichte sokken kunnen aandoen want ik was eventjes vergeten dat een bepaald gedeelte in deze route permanent - 365 dagen per jaar - onder water staat. Blijkbaar kan het water daar niet goed weg. Dat leverde dus natte en vooral koude voeten en tenen op! Toen ik eenmaal weer de route volgend op de Langbroekerdijk aankwam ging ik niet verder de route volgend naar rechts maar besloot ik linksaf te gaan. Ik ben toen een gedeelte van de 10 Mijl van Sandenburg gaan doen. Niet helemaal hetzelfde maar een gedeelte. Gelukkig was hier nergens een pad kapot gemaakt dus liep ik algauw met veel plezier rond. Ik heb die ochtend zo'n 14 km gelopen. Wel zal ik voorlopig niet meer op genoemde zandpaden gaan lopen, daar moet eerst maar eens wat planten op gaan groeien voor het weer een beetje interressant zal gaan worden! Voor de goede orde, dat is dus op onderstaand kaartje het gebied waar "Fastest Point" staat.

Een fijne baantraining!

Dinsdag 2 maart liep ik weer eens na lange tijd op de atletiekbaan een complete training. Van Kees kregen we een 6x200/300/400m met 200m dribbel pauze en 300m dribbel seriepauze voorgeschoteld. Dat soort trainingen staan mij altijd wel aan. Lekker kort - voor je gevoel dan, want opgeteld kom je nog aan 9600m - maar toch...

Ik heb lekker gelopen, wel een groepje langzamer dan normaal omdat ik nu iets meer op lange duur train en dus geen toptijden hoef te lopen van mezelf. Na de training lekker gegeten bij Kampong.

Op en neer & nog een keer, daar gaat ie weer!

Zondag 28 februari had ik met Chantal afgesproken in Leersum te gaan lopen. We zouden over de mountainbikeroute aldaar gaan lopen. Die dag kwam de regen met bakken uit de hemel en gelukkig had ik net nieuwe waterdichte sokken voor Chantal & mij geregeld! Ook kon Chantal haar kakelverse nieuwe Inov-8 schoenen gaan uitproberen! Ook zou ik mijn de dag ervoor aangeschafte Inov-8 rugzak gaan gebruiken.

We zijn vroeg gestart daar ik later die dag nog moest werken op de fiets- & wandelbeurs in de Amsterdam RAI. Dus 07:30 uur stond Chantal bij mij op de stoep. Snel door naar Leersum en daar aangekomen regende het pijpenstelen en zonk ons even de moed in de schoenen... Toch zijn we in de regen maar gestart. Bij de parkeerplaats vlakbij het kleine mountainbikerondje daar. We hebben de heuvel bij de graftombe daar van verschillende kanten beklommen en afgedaald. Dat was zwaar maar wel erg leuk. Na wat keren op en neer te zijn gelopen zijn we naar het middellange mountainbikerondje gelopen waar we tegen de rijrichting in zijn gaan lopen om zo de mountainbikers op tijd op te merken. We hebben zo het hele rondje gelopen en zijn daarna weer dezelfde weg terug gelopen richting auto.

Volgens de GPS zouden we dik 17 km gelopen hebben, volgens de Polar nog niet eens 15 km. Aangezien de Polar nauwkeuriger is hou ik die laatste aan. Tot slot nog wat linkjes naar filmpjes op You Tube van onderweg.

Lopen over compleet geruïneerde paden in het bos.

Voor de verandering eens ik op film.

Klauteren over omgevallen bomen en andere rommel.